door Debby Rummens | 11 november, 2017 | Engeland, Opleiding
Wandelen in Dorset
Greenwood Grange ligt in Dorset, een van de county’s van Zuid-Engeland. Het ligt direct naast Thorncombe Forrest en Puddingtown Forrest, dus tijdens de pauzes of als het nog licht is kan je een frisse neus halen in de bossen. Er zijn diverse wandelpaden en routes uitgezet en als je geluk hebt kom je de eekhoorns en wilde paarden tegen. Ik ben zelfs al een hert tegengekomen die mijn pad kruiste. Dus volop genieten van de natuur!
Voordat ik hier naar toe ging heb ik via Marktplaats twee mooie Engelse reisgidsen gekocht. Geschreven door Alexandra Richards, Slow Travel in Dorset en Slow Travel in East Devon en The Jurrasic Coast (uitgegeven door Bradt). Daarnaast kreeg ik vlak voor vertrek van mijn schoonzusje nog de gids Zuid-Engeland van Trotter. Voldoende leesvoer voor de informatie over deze mooie omgeving. En eigenwijs als ik ben, wilde ik wandelen in Weymouth, de kustplaats hier 30 minuten vandaan. En ik zoek de leukste wandelroutes op internet.
Nothe Gardens & Rodwell Trail
Uiteindelijk kom ik via de website www.southwestcoastpath.org.uk uit op alle verschillende routes die er zijn van de Southwest CoastPath, een wandeling van 1000 km langs de kusten van Zuid-Engeland. Ik kies voor een route van 7,5 km in Weymouth die verschillende onderdelen in zich heeft. Wandelen langs een natuurgebied midden in de stad, vervolgens over een oude treinroute, langs diverse oude ruïnes, een fort met zijn tuinen en uiteraard het strand van deze kustplaats. Deze diversiteit trekt mij aan en de afstand is goed te doen.Mijn auto parkeer ik op Swannery Park, een grote parkeerplaats langs de route. Dat is niet waar de route oorspronkelijk begint, maar wel handiger voor mij. Op de kaart hieronder zie je hoe de route door de stad loopt (geel met rode stippen). Ik ben bij punt 2 gestart.
Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet
Ik geniet de gehele route van alles wat ik te zien krijg. De start is bij het natuurgebied. Hoewel de wandeling aangeeft om er langs te lopen, besluit ik om toch de wandeling in het gebied mee te nemen. Jammer genoeg is het weer op dat moment regenachtig, dus kan je niet veel zien van de vele verschillende vogels en andere beesten die hier leven. Maar het brengt me wel lekker tot rust. Het grappige is dat dit midden in de stad ligt.
Vervolgens loop je langs de oude spoorlijn van Rodwell Trail. Deze liep van Weymouth naar Portland, het schiereiland wat aan Weymouth vast zit. Uiteraard is de spoorlijn geasfalteerd, maar de oude perrons zijn er nog. Verder heb je prachtige uitzichten over de zee. Vervolgens loop je een oude ruine wat vroeger een kasteel/verdedigingswerk is geweest. Ik besluit bij Nothe Fort te stoppen en te lunchen. Je kunt het fort ook bezoeken. Dat heb ik deze keer niet gedaan, maar van wat ik gezien heb, is het wel interessant om te bekijken.
De haven van Weymouth
Rodwell trail
Sandsfoot Castle
Nothe Fort
Na het fort loop je over de South Coast Path, wat goed met borden staat aangegeven. Langs de haven, een deel van de stad en dan het strand. Het is zondag, dus het is best druk met bezoekers. Maar het strand is groot genoeg voor ons allemaal.
Bewegwijzeringsbordjes
Nog een keer de haven van Weymouth
Het strand van Weymouth
Uiteindelijk arriveer ik weer bij mijn auto. Hoewel mijn medestudenten op deze dag naar Durdle Door zijn gegaan heb ik geen spijt dat ik alleen deze wandeling heb gedaan.
door Debby Rummens | 5 november, 2017 | Engeland, Opleiding
Het welkomstdiner op zondag
Op zondagavond hebben we een welkomstdiner met alle studenten en docenten van de BSR Academy. In het grootste vakantiehuis van Greenwood Grange, Henchard. Het is een gezellige boel. We maken kennis met alle docenten die in de opleiding les zullen geven. De docenten geven 2 weken les (in duo’s) en wisselen daarna af met andere twee docenten. Het diner is simpel maar heerlijk en de leukste gesprekken vinden plaats (uiteraard in het Engels). De groep bestaat uit 12 personen. 6 personen vanuit Nederland, 4 personen vanuit UK (waarvan 1 eigenlijk Frans is van origine), 1 uit Andorra en 1 vanuit Spanje (maar eigenlijk van Nederlandse afkomst is en is geëmigreerd naar Spanje).
Een welkomstwoord van Gail Meggersee
Maandag op 9.00 uur gaat de opleiding van start. We beginnen met een welkomstwoord van Gail Meggersee vanuit Zuid-Afrika. Gail is (samen met haar man Ewald) de grondlegster van de BSR techniek. Helaas kon zij niet in Engeland aanwezig zijn om les te geven, maar via Facetime is ze er toch bij. Je kunt haar zelf bekijken in deze film over BSR. Deze is ook opgenomen op de opleidingslocatie in Engeland, dus waardevol om te bekijken.
En dan gaan we echt van start.
Lessen
De lesdagen zijn van 9.00 – 16.00 uur les. In de ochtend een coffee/tea break om 10.30 uur. Om 12.30 uur – 14.00 uur lunchbreak en les tot 16.00 uur. De eerste week zijn we voornamelijk bezig met heel veel anatomie, principles of BSR en de techniek. Anatomie is in het begin het grootste deel wat we leren. Voornamelijk in het leren en het benoemen van de diverse botten ligt op dit moment de nadruk. En maar herhalen, herhalen en herhalen. Dat maakt dat het ook snel in je hoofd blijft zitten. De principles of BSR betreft met name de achterliggende gedachte achter stress en wat stress met je lichaam doet en welke rol BSR hierin speelt. Het leukste is toch wel de techniek. We moeten heel veel leren voelen. Dus waar zitten de PSIs’s, de Iliac crest, de ischial tuberosities etc. Dat zijn de belangrijkste punten op het lichaam die je moet vinden om straks de techniek te kunnen toepassen. Ook leren wel al hoe we bij de voeten moeten staan en hoe we deze moeten bewegen. Uiteraard kunnen we nog niets “lezen”, dat leren we weer veel later. Ik merk dat ik in dit gedeelte mijn massage ervaring goed kan gebruiken. Ook komt de 30 seconds talk al even aan bod. Deze hebben we nodig om straks cliënten te kunnen werven die we tijdens onze stageperiode (eind februari-begin maart) moeten behandelen.
Lange dagen en de eerste dag vrij
De lesdagen zijn lang, maar ook zo voorbij. We hebben mazzel met het weer en kunnen bijna elke dag buiten eten met de lunchpauze. We maken allemaal onze lunch in onze huisjes en eten het op in het zonnetje. De 1,5 uur pauze vliegt dan ook voorbij. Om 16.00 uur stipt zijn de lessen voorbij. Dan is het nog even licht en kan je nog genieten van de buitenlucht, want na 17.00 uur begint het al te schemeren en is het snel donker. En dat zal straks nog sneller gaan en is het donker als je klaar bent met de les. Op woensdag hebben we de eerste vrije middag. De ene week is het woensdag, de andere week op vrijdag. Het is wel fijn om een middag vrij te hebben. We besluiten om na de lunch naar Dorchester te gaan. Voor wat boodschappen, maar ook om de stad te bekijken. Voor de boodschappen heb je keuze genoeg. Er is een Lidl, een Tesco en een Waitrose (soort Albert Heijn). En in Dorchester zelf zijn ook leuke winkeltjes te vinden. De avonden zijn vaak ook nog gevuld met studeren. In kleine groepjes studeren we de behandelde lesstof, of oefenen we de praktijk op elkaar. Maandag hebben we onze eerste toets voor Anatomie, dus dat wordt nog even studeren in het weekend.
Een BSR release en verjaardagsfeest
Omdat ik al sinds zaterdag last heb van hoofdpijn heb ik een release ingepland bij een van de leraren. Maandagmiddag ben ik aan de beurt. De hoofdpijn is gelukkig al gezakt, maar de spanning in mijn nek/schouders mag er wel uit. Blijkbaar doet dit alles meer met mijn lichaam dan ik bewust van ben. De release voelt fijn en de dagen erna merk ik dat alles wat “los” komt. Vrijdagavond hebben we nog een birthday party van L., mijn roommate. Zij is zaterdag jarig, maar we vieren het vrijdagavond met zijn allen. Vrijdagmiddag ben ik samen met M. naar Dorchester gereden en hebben we allemaal cadeautjes voor haar gekocht. Erg leuk om te doen, vooral omdat ze het zelf niet door heeft gehad en volledig verrast was.
door Debby Rummens | 29 oktober, 2017 | Engeland, Opleiding
Afgelopen week was het een week van afscheid nemen (alweer), wasjes draaien en tassen pakken. Het is hartverwarmend hoe iedereen met me meeleeft en het stoer vindt wat ik ga doen. Maar dan is de dag toch echt daar. Vrijdag 27 oktober is de laatste dag dat ik ik nog thuis ben. Dat ik de hond voorlopig voor de laatste keer kan uitlaten. Dat ik voor de zoveelste keer mijn paklijst nakijk of ik alles nu wel bij mij heb. En tot de conclusie kom dat ik mijn handschoenen en muts niet gepakt heb en mijn nieuwe selfie stick ook niet (stonden ook niet op mijn lijst).
Afscheid
Om 17.30 uur is het zover. Mijn studiegenoot A. arriveert en we besluiten maar meteen te gaan vertrekken. De zenuwen waren de laatste uren al erger geworden en om te voorkomen dat het zo erg wordt dat we niet meer weg willen, vertrekken we direct. Ik geef Anouk een knuffel, Marit een dikke kus en omhels Maiko. Een lastig moment en ook zo onwerkelijk dat je elkaar zo lang niet gaat zien. 5 minuten later rijden we met een overvolle auto weg.
De overtocht
Na zo’n 1,5 uur rijden arriveren we in Hoek van Holland, bij Stena Line. We wachten op 2 andere studiegenoten die samen met ons de nachtboot nemen naar Harwich. We checken in en rijden de auto’s op de grote Ferry. Het lijkt net de boot naar Texel, maar dan vele malen groter. Mijn kleine UP staat tussen de grote SUV’s en busjes en ik vind het maar stoer dat dit koekblik ons naar Dorchester brengt. Nadat we onze spullen in hut hebben gelegd, checken we wat er verder op de boot te doen is en drinken en kletsen nog wat. Uiteindelijk taaien we af en proberen te slapen. Helaas lukte dat niet erg. De boot heeft best wat deining en er zijn een hoop bijgeluiden. Om 5.30 uur gaat er een soort Love Boat wekker af en verteld ons dat we uiterlijk om 6.30 uur weer bij de auto moeten zijn. Dat gaat lukken! We douchen, halen een kop thee en ik plak nog snel de anti-verblindings stickers op de koplampen. We staan klaar om te vertrekken.
Links rijden
Als we de boot afrijden herhaal ik in mijn hoofd de mantra “links rijden, links rijden”. In eerste instantie rijdt je achter auto’s aan en gaat het makkelijk, maar bij rotondes en oversteken van kruisingen is het echt even nadenken. Zeker in het donker, want het is nog vroeg. Toch gaat het me redelijk makkelijk af. Alleen qua snelheid hadden we even wat onduidelijkheid. Is die 60 op de navigatie nu km/uur of miles/hour? Als ik enkele keren wordt ingehaald, begrijp ik dat het te langzaam is en geef wat gas bij. A. zoekt nog even op wat nu ook al weer de snelheden zijn. Gelukkig wordt het snel licht en kunnen we ook zien waar we nu rijden. Na 200 km stoppen we langs de weg om te ontbijten. We blijven lekker lang zitten, want de cottages zijn pas na 15.00 uur klaar. Uiteindelijk arriveren we rond 13.30 uur op Greenwood Grange. Onderweg had ik al mooie uitzichten gezien, maar dit spreekt me ook zeker aan. Mooi bosrijk en echt engelse huisjes. We hebben ook geluk, want de cottages zijn al klaar, dus we gaan de spullen uitpakken en de huisjes ontdekken.
We hebben een prima huisje. Ik deel mijn cottage met L. We hebben allebei een eigen slaap- en badkamer en er zijn twee woonkamers. De verdeling van de keuken is wat apart, want in de ene kan je koken en staat alle servies, terwijl de afwas gedaan kan worden in de ander. Ook de eettafel staat in de andere woonkamer. Maar daar vinden we wel wat op. We ontmoeten ook al enkele docenten die al druk bezig zijn met het inrichten van de “gameroom” die uiteindelijk als leslokaal moet dienen. We eindigen de dag met boodschappen doen bij de Lidl, samen eten en een goed gesprek. Ik duik lekker mijn bedje in. De eerste nacht hier op Greenwood Grange, waar er nog vele zullen volgen.
De eerste nacht
Ik heb heerlijk geslapen. Een tweepersoonsbed voor mijzelf, dus alle ruimte. Ik word wel wat vroeg wakker. Om 6.30 uur wintertijd. Want ook hier gaat de klok een uur achteruit en blijft het tijdsverschil 1 uur vroeger. Ik besluit om lekker naar buiten te gaan voor een wandeling. We zitten direct aan Thorncombe Wood Forest. Hier staat het geboortehuis van Thomas Hardy een bekende Engelse schrijver. Ik word verrast door de schoonheid ervan. En die mooie herfstkleuren! Ik loop tussen de eekhoorntjes, wilde paarden en geniet van de natuur. Dit ga ik zeker vaker doen. Ik ben zo dankbaar dat mij deze ervaring wordt gegeven en realiseer dat dit live-changing zal zijn.
door Debby Rummens | 20 oktober, 2017 | Engeland, Opleiding
De laatste weken vliegen voorbij. De tijd van afscheid nemen komt steeds dichter bij. Ik zit nog volledig in standje “werken” en voorbereiden voor Engeland past even niet in mijn hoofd. Gelukkig hoeft dat ook niet, want ik heb nog een kleine week vakantie voordat ik echt vertrek. Ik merk dat ik in de laatste werkweek met kriebels naar Den Helder rijdt. Het doet me toch meer dan ik dacht.
Inwerken
Ik heb veel tijd besteed aan het maken van een overdrachtsdocument van mijn werkzaamheden. Uiteindelijk is het een document van 20 pagina’s geworden! De afgelopen weken heb ik mijn opvolger kunnen vertellen over wat ik allemaal doe, hoe ik het doe, waar ik de informatie vandaan haal en wie ik daarvoor nodig heb. Veel te veel informatie in zo’n korte tijd, dus een overdrachtsdocument geeft dan voldoende houvast. Ik heb gelukkig het volste vertrouwen dat het goed komt. Dit stuk kan ik nu gaan loslaten.
Ook de actielijst van mijn werkzaamheden die ik per se wilde afronden voor mijn vertrek is gelukt om leeg te maken. Ik ben dus ook echt klaar voor mijn gevoel.
Afscheid
Dan is de dag daar. 18 oktober 2017. Ik ruim in de ochtend de meeste spullen in mijn kantoor op. Mijn fotowand haal ik langzaam leeg. Ik kijk naar alle foto’s van mijn meiden die ik de laatste 11 jaar daar op heb geplakt. Als alle foto’s weg zijn is het zo kaal! Ik ruim alle overbodige papieren op, kijk de lades en kast na op persoonlijke spullen en stop ze in een doos.
Om 12.00 uur loop ik met mijn collega’s naar de stad voor een heerlijke lunch. Ik word verwend met een grote bos bloemen. Eenmaal terug op kantoor, rond ik nog een laatste last-minute actie af en om half 4 loop ik naar de grote vergaderzaal, waar mijn afscheidsfeestje is. Ik ben blij verrast met zo’n grote opkomst van collega’s. Dat ze allemaal voor mij komen! Ik sta niet graag in de belangstelling dus ik laat het over mij heen komen. Mooie woorden, kussen, handen schudden en presentjes in ontvangst nemen. Mijn manager geeft een mooie speech en ik word in verlegenheid gebracht van al de complimentjes. Ook ik geef een speech waarin ik terug kijk op alle veranderingen in die 13 jaar tijd.
Ik rij met een auto vol cadeaus naar huis. Ik ben moe, maar voel me goed. Het is een mooi afscheid geweest.
Laatste dag
Donderdag is de laatste dag dat ik naar het Helderse rij. Deze ochtend komen nog enkele collega’s langs om afscheid te nemen. Ik ruim de laatste dingen op, trek mijn pc leeg en loop nog langs een paar mensen die ik nog niet gezien had. Om half 3 sluit ik dan echt de deur achter mij en stap mijn auto in. Dit was het dan. Ik sluit een leuke tijd af en ga een nog leukere tijd tegemoet. Het voelt raar, nog wat onrealistisch, maar wel goed. Ik heb het goed kunnen afsluiten en ga mij nu richten op het voorbereiden van mijn vertrek.
door Debby Rummens | 8 oktober, 2017 | Engeland, Opleiding
Het aftellen is begonnen. De tijd gaat nu snel. Hoewel ik ontzettend veel zin heb in het starten met de BSR opleiding, word ik wel zenuwachtig als ik bedenk dat ik over 3 weken al in Engeland zit. En nog maar 3 weken heb om alles te regelen.
Sterker nog, over 2 weken ben ik klaar met werken. De komende week start ik met het inwerken van mijn vervanger. Ik ga hem vertellen wat ik doe, hoe ik het doe en ik geef hem tips en trucs om dingen aan te pakken. Meer kan ik niet doen. Echt inwerken zit er niet in, en hij zal het vanaf 1 november het zelf moeten oppakken. Zijn grote steun zal mijn overdrachtsdocument worden, een bestand van 17 pagina’s waarin ik zo volledig mogelijk ben geweest in wat ik allemaal doe. Zelfs mijn andere collega’s vinden het fijn dat ik dit beschreven heb.
Website
De afgelopen periode ben ik ook druk bezig geweest met deze website. Een goede leerschool voor de website van mijn praktijk, die ik in Engeland wil gaan bouwen. Er komt toch best veel bij kijken. Nu heb ik redelijk wat ervaring met websites vanuit mijn werk, maar werken met WordPress was nieuw. Gelukkig pak ik dit soort dingen snel op en is de website nu in de lucht. De komende periode kan ik iedereen hier over informeren zodat ik ook bezoekers heb die het leuk vinden mijn verhalen te lezen.
Nu ga ik ook beginnen met het verzamelen van de spullen die mee moeten naar Engeland. Kleding, apparatuur, stekkers, boeken, studiemateriaal, fototoestel etc. het zal nog een uitdaging worden om alles in mijn autootje te krijgen. Er gaan namelijk niet alleen mijn spullen mee, maar ook die van A. een medestudent die meerijdt naar Dorchester. Teenslippers tegen het achterraam!
door Debby Rummens | 1 september, 2017 | Engeland, Opleiding
Toen ik had gelezen waar ik de opleiding zou gaan volgen werd ik meteen enthousiast. Van de foto’s die ik zag maakte mijn hart een sprongetje. Een echt Engels landgoed met kneuterige huisjes, veel klimop langs de muren. Ik ben nog nooit in Engeland geweest, maar het heeft mij altijd aangesproken. Nu kreeg ik de kans!
Greenwood Grange is eigenlijk een vakantielocatie. Je kunt hier vakantiehuisjes huren en genieten van Dorset, de provincie in Zuid-Engeland waar Dorchester in ligt. Alle studenten huren hier ook een huis, tijdens de opleiding. Je deelt een huis, zodat je de woonkamer, keuken en badkamer samen gebruikt, maar wel zelf een slaapkamer hebt. We mochten een voorkeur uitspreken voor een bepaald huisje. Uiteindelijk heb ik samen met een andere Nederlandse studente, L. gekozen voor het huisje Wessex.
Wessex is qua indeling net even anders dan de standaard huisjes. Het is niet groter, maar je hebt wel de beschikking over 2 badkamers, 2 keukens en 2 aparte livingrooms. Niet heel groot, maar je zou je wel kunnen terugtrekken in je eigen ruimtes. Net even wat duurder, maar dat vonden wij alle twee het wel waard. Qua plattegrond ziet het er zo uit:
Op het landgoed zelf is er een zwembad aanwezig, zou je kunnen tennissen en ligt het naast een prachtig bos. Hoewel het lange lesdagen zijn (elke dag van 9.00 uur – 16.00 uur) hoop ik toch er van te kunnen genieten.
Recente reacties