Aftellen naar de vakantie

Het is de zevende week en tevens de laatste week voordat we 3 weken vakantie hebben. Hoewel ik de weken hiervoor er geen last van heb gehad, begin ik te merken dat ik moeier ben dan anders. Ik ben het een beetje zat en ik kijk uit naar vrijdag, of eigenlijk zaterdag. En ik ben niet de enige. We hebben er allemaal last van.

Het is een week van herhalen, maar ook nog nieuwe kennis opbouwen. Qua techniek leren we nog belangrijke extra releases en met de Anatomie lessen ronden we het deel over zenuwen af. Deze nieuwe kennis zal op vrijdag ook worden getoetst in het eerste grote examen. Het is dus een week van alle stof die we vanaf het begin hebben gehad, opnieuw in ons hoofd krijgen en nog nieuwe kennis toevoegen. En omdat ik het een beetje zat ben, merk ik dat mijn hoofd te vol zit om nieuwe dingen erin te stoppen. Het kost allemaal meer moeite. Gelukkig mogen we het na het examen “vergeten” en wordt het niet meer getoetst.

Max Gate

Het laatste uitje  in Engeland is het bezoek aan Max Gate. Dat is het buitenhuis waar de beroemde engelse schrijver Thomas Hardy woonde. Samen met Liesbeth vertrekken we zondag hier naar toe. Het is het bezoeken waard, zeker als je liefhebber bent van oude huizen. 

Het huis, Max Gate

De woonkamer

De schrijfkamer

Inpakken en laatste avondmaal

Ik begin ook alvast met inpakken. Het grote voordeel van de opleiding in Engeland, is dat je de keuze hebt om met de auto te gaan. Naast dat je op de locatie lekker mobiel bent, kun je hierdoor ook veel meer spullen meenemen. Ik laat een klein gedeelte achter, die met Steve mee kan in zijn auto. Dat heb ik na de vakantie toch weer nodig. Op donderdag spreken we met zijn allen af om ons laatste diner samen te eten. Dus iedereen neemt zijn eigen maaltijd mee (die koelkast moet toch leeg) en we eten het op in onze cottage. Heel fijn om elkaar zo nog even te spreken, want de volgende morgen is daar weinig tijd voor.

Examen

Vrijdagmorgen is het zover. Ik zet al mijn tassen in de auto en om 9.00 zitten we klaar in het lokaal. We hebben allemaal onze eigen tafel en zitten verspreid door het lokaal. We hebben twee examens te maken. We krijgen beide examens tegelijkertijd en mogen zelf kiezen met welk onderdeel we beginnen. Ik verlaat als derde het lokaal. Ik heb er een goed gevoel over, ondanks dat ik mijn twijfelvragen waarschijnlijk niet goed heb. De rest van de groep is ook op tijd klaar. Enkele gaan direct de reis aanvangen. De groep Nederlandse studenten gaan allemaal met de nachtboot terug, dus wij verlaten Greenwood Grange als laatste.

De terugreis en aankomst thuis

De reis van Dorchester naar Harwich wordt een lange reis. Er staat veel file onderweg. De navigatie leidt ons al via de noordroute richting Londen vanwege file bij Southampton. Hierdoor rijden we niet over de snelwegen, maar meer binnendoor. Hele mooie route, maar iets meer vermoeiend. Bij Londen staat er natuurlijk ook file. Wij kiezen ervoor om via de zuidkant London te passeren. Na ruim 6 uur rijden komen we aan in Harwich! Normaal is de route in 3-4 uur te doen. We hebben in ieder geval genoeg tijd om bij te komen, want we kunnen pas vanaf 20.30 uur boarden op de boot. We eten een lekkere maaltijd in een ontzettend leuk restaurant. Uiteindelijk vertrekt de boot om 23.00 uur richting Nederland. 

Deze keer heb ik een eigen hut op de boot. Ik slaap weer niet geweldig. Om 6.30 uur (nederlandse tijd) gaat de “wekker” af met de mededeling dat we om 8.00 uur bij de auto moeten zijn om eraf te rijden. Ik bel naar huis dat ik rond 10.00 uur thuis ben. Ik rij deze keer alleen naar huis. Het rechts rijden gaat meteen goed. Ik had namelijk verwacht dat ik echt moest omschakelen.

Om 10.00 uur ben ik thuis en wordt warm onthaalt door Maiko en de kinderen. Ook Shiva, onze dalmatiër, is door het dolle heen. Nu is het tijd om te gaan genieten van mijn vakantie. Even geen studieboek op schoot, maar mijn hoofd leegmaken en alleen maar leuke dingen doen. Ook mijn blog blijf in deze tijd stil.

Conclusie over het eerste deel van de opleiding

De eerste 7 weken zijn voorbij gevlogen. We hebben ontzettend veel geleerd en zullen nog heel veel erbij leren. Het tempo en de hoeveelheid zijn goed te doen, als je ook de tijd en moeite erin steekt. Dus elke dag moet je je aantekeningen bijwerken en de toegevoegde stof tot je nemen. Ook moet je regelmatig, buiten de lestijden om, praktijk oefenen, zodat je meer onbewust bekwaam wordt van de techniek.

De docenten zijn allemaal geweldige, inspirerende mensen. Met heel veel liefde stellen zij hun kennis beschikbaar. Heb je problemen om iets te snappen, of krijg je iets niet onder de knie, steken ze extra tijd in je. Dit maakt dat je voldoende vertrouwen opbouwt in jezelf en het vertrouwen dat je het diploma kan halen.

De locatie is geweldig. Om heel eerlijk te zijn, ik zou niet eens in Zuid-Afrika de studie willen volgen. Hoewel de techniek in Zuid-Afrika is ontstaan, maakt de locatie in Engeland dat je als groep heel hecht ben. Je leeft dicht bij elkaar, het leslokaal is op loopafstand. En de voorzieningen zijn in orde.  Engeland is een heel mooi land en de mensen zijn heel aardig. Ik ben toch wel verliefd geworden op dit land. Omdat je niet ver van Nederland bent, kan je tijdens de vakantieperiode ook gewoon naar huis. En dat is zo halverwege de opleiding een hele fijne bijkomstigheid, zeker rond de feestdagen. En het links rijden valt heel erg mee. Trouwens in Zuid-Afrika rijden ze ook links.

Ik kijk straks er ook weer naar uit om terug te gaan om de laatste 9 weken te volgen. Het doel blijft natuurlijk om in maart met het diploma terug te komen!

Mocht je me in de vakantieperiode mij tegenkomen, schroom niet om je eventuele vragen aan mij te stellen! Ik doe niets liever dan anderen enthousiast maken over deze geweldige techniek.

Ik wens al mijn lezers hele fijne feestdagen en een geweldig 2018. Tot over 3 weken!